Obszary Natura 2000

Pustynia Błędowska

Kod obszaru: PLH120011.  Pustynia Błędowska stanowi unikatowy ekosystem w skali europejskiej. Jest największym w Europie Środkowej zwartym, śródlądowym obszarem występowania piasków wydmowych z interesującymi formami geomorfologicznymi typowymi dla krajobrazu pustynnego, licznymi rzadkimi i chronionymi gatunkami flory i fauny oraz zbiorowiskami muraw piaskowych. Łącznie odnotowano tu występowanie 4 rodzajów siedlisk z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej. Obszar ochrony jest tworzony dla siedlisk przyrodniczych lub populacji zagrożonych wyginięciem gatunków roślin lub zwierząt lub w celu odtworzenia właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych lub właściwego stanu ochrony tych gatunków. Na obszarach Natura 2000 zabronione jest podejmowanie jakichkolwiek działań, które mogłyby w istotny sposób pogorszyć stan siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk gatunków roślin i zwierząt, a także w istotny sposób wpłynąć negatywnie na te gatunki. Teren Pustyni Błędowskiej jest ponadto objęty ochroną prawną jako użytek ekologiczny. Pustynia Błędowska

Lipienniki w Dąbrowie Górniczej

Kod obszaru: PLH 240037. W skład obszaru wchodzą dwie enklawy: większa –  zlokalizowana jest wzdłuż wschodniego brzegu Zbiornika Kuźnica Warężyńska, mniejsza – obejmująca teren o powierzchni 2,42 ha pomiędzy Antoniowem i Piłą Ujejską. Powierzchnia tego obszaru jest urozmaicona. Piaszczyste pola, pozostałe po eksploatacji tworzą deniwelacje dochodzące do kilku metrów. Występują tutaj zarówno podmokłe niecki, zbiorniki zasilane przez lokalne wysięki, a także siedliska otwartych suchych piasków. Roślinność ma tutaj układ mozaikowy. W najwilgotniejszych miejscach wykształciły się specyficzne zbiorowiska o charakterze młak, a ich stan zależy od poziomu wody . Podstawowym gatunkiem flory naczyniowej występującym na tym terenie jest skrzyp pstry. Ponadto stwierdzono tutaj występowanie co najmniej 25 gatunków roślin objętych ochroną ścisłą. Storczyk – Lipiennik Loesela po raz pierwszy został  stwierdzony na tym terenie w drugiej połowie lat 90.  W 1996 r. liczebność populacji oszacowano na 10-50 pędów. W kolejnych latach wraz ze wzrostem pokrywy roślinnej gatunek ten kolonizował kolejne młaki.  W 2007 r. populacja została oszacowana na około 1000 osobników. Przeprowadzona w 2008 r. szczegółowa weryfikacja ekspercka wykazała występowanie 1125 pędów (1085 – Kuźnica; 40 – Antoniów). Występująca tu populacja Liparis loeselii jest jedną z najliczniejszych w Polsce. Stanowisko to leży w pobliżu fragmentu południowej granicy zwartego zasięgu tego gatunku w Europie. Dlatego ochrona tego obszaru jest szczególnie istotna dla zahamowania regresji gatunku i zachowania dotychczasowego kształtu zasięgu. Lipienniki

Łąki Dąbrowskie

Kod obszaru PLH 240041. Obszar składa się z kilku kompleksów łąk zlokalizowanych na terenie Dąbrowy Górniczej i Łaz, o łącznej powierzchni 875,7 ha. Siedliska łąkowe i zaroślowe stanowią 68% powierzchni obszaru, natomiast siedliska rolnicze 26%. Pozostały obszar zajmują lasy mieszane i iglaste. Łąki charakteryzują się dużym zróżnicowaniem uwarunkowań siedliskowych i zbiorowisk roślinnych. Zmiennowilgotne łąki są miejscem bytowania dwóch gatunków modraszków Modraszek nausithous i Modraszek teleius. W granicach ostoi występują w układzie mozaikowym płaty łąk trzęślicowych, zbiorowiska z ostrożeniem łąkowym, zbiorowisko ze śmiałkiem darniowym, szuwar sitowia leśnego, płaty łąki wyczyńcowej, zbiorowiska ziołoroślowe ze związku Filipendulion i zbiorowiska łąk świeżych. Łąki są siedliskiem chronionych, zagrożonych i lokalnie rzadkich gatunków roślin naczyniowych. Rosną tu między innymi: kosaciec syberyjski, pełnik europejski, goryczka wąskolistna, kukułka szerokolistna, nasięźrzał pospolity, zimowit jesienny, gółka długoostrogowa, listera jajowata, podkolan biały, mieczyk dachówkowaty. Łąki dąbrowskie